Vanmorgen hebben wederom tot half 9 uitgeslapen, want behalve Monument Valley staat er niets op het programma.
We ontbijten bij Applebee's, en weer hoeven we voor Tim niet te betalen, we blijven toch gewoon Nederlanders. Na het ontbijt checken we uit en gaan op weg.
De rit van vandaag is lang en dwars door niemandsland. We komen tot de conclusie dat Amerika leeg is. Behalve in de steden woont er echt niemand. Af en toe rijden we door dorpjes (tenminste dat moet er voor doorgaan) waar 3 huizen en een diner staan. We blijven ons over de leegte verbazen, elke dag opnieuw. Tot Mexican Hat is het landschap vrij saai. Verlaten weg dwars door de prairie. Bij Mexican Hat wordt het interessanter, mooie rode rotsformaties.
Na ruim 3 uur rijden komen we om half 2 bij Monument Valley Tribal Park aan. In Monument Valley zijn in de jaren '30 '40 en '50 een flink aantal western films opgenomen en een aantal van de rotsformaties zijn mede daardoor de bekenste ter wereld.
Het park is eigendom van de Navajo Indianen, waardoor onze interregional Annual Park Pass niet geldig is. De entree kost $20 voor ons vieren.
We gaan eerst even eten in het restaurant om daarna met een volle maag op weg te gaan door het park. De route mag je zelf rijden of je kunt met een gids mee rijden. Wij hebben besloten om zelf te rijden, omdat je dan ook zelf kan bepalen waar je stopt om eventueel foto's te maken e.d. Het rijden door het park valt nog niet mee, want de weg is onverhard. Het gevolg: heel veel kuilen en stoffige zanderige paden, gelukkig is er niet al te veel verkeer, waardoor je af en toe de grootste kuilen kunt ontwijken. Het rijdt heel vermoeiend, maar is zeer de moeite waard. Het park is werkelijk prachtig en we zijn allemaal blij dat we gegaan zijn (gisteren hebben daar nog even over getwijfeld omdat we naar onze zin te weinig tijd hadden gehad in Mesa Verde en dat eventueel vandaag hadden kunnen goed maken). Bij sommige scenic stops zitten Navajo Indianen met zelfgemaakte sieraden en andere spulletjes. Nicky heeft er een armband en een ketting gekocht en Tim een handgemaakte katapult.
Aangekomen in Kayenta moeten wij Trotter opnieuw gelijk geven. Het is hier afschuwelijk. Er is hier niets: twee motels, een McDonalds en wat trailerkampen. Dat wordt in het motel eten vanavond (niet erg, maar het is leuker als er keuze is en als het wat levendig is).
