2-3 September 2010: Dag 17/18 - Los Angeles - Amsterdam

Vandaag is officieël de laatste dag van dit avontuur. Jammer genoeg bestaat deze dag eigenlijk alleen uit reizen.
Vanmorgen ging om 6.00uur de wekker (blegh). Iedereen snel opstaan en aankleden, want de auto moet voor 8.00uur terug zijn bij Hertz. Om 6.35 uur zijn we geladen en klaar om te gaan. Het is inmiddels spits in L.A. maar daar hadden we al op gerekend. We zijn echt ruim op tijd bij Hertz, om 7.20 wordt onze auto terug genomen door de medewerkster van Hertz. We krijgen een bonnetje en kunnen naar de shuttle bus (die elke 3 min. rijdt). In de bus bekijken we het bonnetje en zien dat we deze afgelopen 16 dagen 2.582 miles gereden hebben, dat is 4.155 km. Al met al een respectabele afstand dacht ik zo.


Bij de luchthaven aangekomen is het nu al heel erg druk, waarschijnlijk doordat de veiligheidsmaatregelen zijn aangescherpt i.v.m. de recente terroristen arrestatie op een vlucht van United Airlines. Al met al staan we bijna 3 kwartier in de rij voordat we door de douane/bagage check zijn.


We hadden ons niet gerealiseerd dat we zo lang in de rij hadden gestaan en gaan dus niets vermoedend en in de veronderstelling dat we tijd zat hebben op zoek naar iets om te ontbijten. We vinden een bakker die verse grill sandwiches verkoopt en kopen daar iets te eten, ook halen we koffie bij Starbucks (die gaan we nog missen als we weer thuis zijn). Terwijl Ariane op koffie wacht, vraagt Tom hoe laat het is. Het is dan kwart over 9 en onze vlucht vertrekt om 5 over half 10. Dus we haasten ons met de broodjes en de koffie naar de gate, waar iedereen al weg is :\ We zijn echt net op tijd....


Als we eenmaal zitten duurt het niet lang voordat we vertrekken (duh! dat is het voordeel als je laat bent). De vlucht van 3 1/2 uur verloopt voorspoedig we kunnen allemaal een beetje slapen en keurig op tijd (of eigenlijk een kwartier te vroeg) landen we op O'Hare Airport in Chicago.

Het is half 4 's middags plaatselijke tijd en onze vlucht naar Amsterdam vertrekt pas om 10 voor half 7, dus we hebben nog even de tijd. Die doden we met wat rondlopen, wat te eten en te drinken halen, gameboy-en, muziek luisteren en vast een gedeelte van de laaste blog-entry schrijven.

De vlucht naar Amsterdam vertrekt keurig op tijd. Het is een rustige vlucht, Nicky en Tim slapen onderweg en Ariane slaapt ook een klein uurtje. Bij Tom wil het slapen niet echt lukken. Keurig op tijd, zelfs iets te vroeg landt de vlucht op Schiphol. We gaan snel door de douane en ook onze koffers (inmiddels 3, door de vele aankopen in de outlet centra) hebben we ook snel te pakken.

 Eenmaal buiten blijkt de bus die ons naar onze auto brengt nog 20 minuten op zich laat wachten. Dat vinden we te lang dus we nemen (heel decadent) een taxi. Die ons binnen 10 minuten op de plaats van bestemming brengt. Snel een uitrijkaart gehaald en de auto ingeladen. Op weg naar huis.


Om 12.00 uur komen we thuis aan. De poezen zijn nog wat onwennig om ons weer te zien, maar tjonge jonge wat zijn die groot geworden....

P.S. Via deze weg willen we alle mensen die ons deze dagen trouw gevolgd hebben bedanken voor hun commentaren en tot de volgende keer.

1 September 2010: Dag 16 - Los Angeles

Vandaag de laatste volle dag - in Los Angeles. We zijn van plan om een groot deel van de dag door te brengen in de Universal Studios. Als we tijd over hebben gaan we nog langs het strand en de letters van Hollywood.

We staan om half negen op, ontbijten in een klein cafeetje beneden bij het hotel (waar we door een zeer vreemd lachende Chinese dame worden geholpen). Het ontbijt is minimaal, maar genoeg om de dag mee te starten.

Om half elf komen we aan bij de parkeergarage van Universal. We parkeren de auto en lopen naar de ingang; dat gaat via een lange straat met allerlei winkeltjes, eetgelegenheden etc - een beetje zoals Disney village in Parijs maar dan groter. Oorspronkelijk hadden we het plan opgevat om zogeheten 'Front of Line' tickets te kopen; met deze tickets heb je altijd voorrang en kun je overal zo door lopen zonder wachttijd. Een enorm voordeel. Nadeel van deze tickets: de prijs - USD 139.- per stuk, dat gaat hard als je met zijn vieren bent....

Naar aanleiding van onze eerdere ervaring in Sea World, dat het met de drukte nogal meevalt besluiten we om eerst maar gewone kaartjes te kopen - je kunt ze altijd later nog upgraden naar Front of Line, als het toch te druk is. Gewone kaartjes zijn trouwens ook nog aan de prijs: USD 74.- per stuk. Vandaag wordt dus verplicht genieten.....


Na binnenkomst besluiten we om eerst de studio tour te doen - dit is een tour in een soort treintje langs een aantal decors en studio's waar daadwerkelijk opnames plaats vinden. Tevens worden er een aantal special effects getoond. De nieuwe King Kong 360 - 3D attractie zit hier ook in verweven. De trein voert ons inderdaad langs Western stadjes, Mexico, Europa en enkele bekende straten zoals de straat uit Desperate Housewives. Op een scherm worden stukjes uit films en tv programma's vertoond waarin het decor voorkomt. Ook komen we langs Amity Island. Bekend van Jaws, en zien we de beroemde haai opduiken. Daarna volgt King Kong - het moet gezegd: het is zeer spectaculair. De trein rijdt langzaam door een tunnel waarvan de wanden met LCD schermen zijn beplakt. Hierop is een 3d gevecht te zien tussen King Kong en een aantal T-rexen. Dit is echt brilliant gedaan - je waant je er midden tussen in.

Hierna gaan we naar de 4D voorstelling van Shrek - ook erg leuk, met meebewegende stoelen, water effecten en 3D-beelden. Hier hoeven we niet zo lang te wachten - een minuut of 10 (bij de tour meer dan 30 minuten). Daarna gaan we naar de Waterworld voorstelling waar een stuk van 20 minuten wordt opgevoerd. Tim is vastbesloten - vandaag wil hij perse in de Soak-zone gaan zitten (het gedeelte waar je drijfnat wordt). Ariane verklaard zich solidair; Nicky en Tom gaan bij de Wet Zone zitten (daar wordt je enigzins nat). De voorstelling is boeiend. Na afloop zijn Ariane en Tim inderdaad soaked! Gelukkig is het lekker weer.


Na de lunch hebben we nog de special effects voorstelling gezien en zijn Tim en Nicky in de Simpsons' Krustyworld attracties gegaan. Dit was zo leuk dat nog een keer wilden, maar nu met Paps en Mams. Deze attractie is een soort virtuele achtbaan - op een enorm scherm voor je worden achtbaan-achtige manoeuvres vertoont, en je karretje maakt bewegingen die daarbij naadloos aansluiten. Erg leuk.

Als laatste zijn Tim en Nicky nog even in de Jurassic Park attractie geweest - een water attractie waar ze drijfnat en giegelend van de pret uitkwamen. Inmiddels was het half zeven, en het park zou om zeven uur dicht gaan. Nog even snel naar de winkel voor wat souvenirs.

Daarna besloten om bij een van de eettentjes nabij het park wat te eten (Chinees) en daarna terug naar het hotel. Vandaag moet alles weer worden ingepakt voor de vliegreis - Ariane's taak. Tom checkt inmiddels in voor de vluchten en schrijft dit verslag. Morgen een lange dag - we vliegen om half tien naar Chicago en daarna door naar Amsterdam, waar we vrijdag om half elf 's ochtends landen (lokale tijd). Maar eerst moet de auto nog terug naar Hertz. Dat moet voor 8 uur gebeuren anders moeten we nog voor een volle dag betalen. We gaan dus om 7 uur 's ochtends rijden......

31 Augustus 2010: Dag 15 - San Diego - Los Angeles

Vandaag de laatste grote (nou ja, grote) rit. We staan om 8 uur op, want Tom vreest dat we later op de dag in tijdnood zullen komen in LA. Daarna ontbijten we in het hotel en gaan we op weg. Ariane rijdt weer - sinds de lenzenwissel rijdt ze alles.

Onderweg worden we nog een keer opgehouden door een grenscontrole post (waarschijnlijk om nogmaals te checken of we geen Mexicanen zijn) maar voor de rest verloopt de reis voorspoedig. We komen om 12 uur aan bij ons hotel (Best Western) dat in Chinatown ligt. Helaas is er nog geen kamer beschikbaar dus kunnen we nog niet inchecken; wel kunnen we de bagage achterlaten en vervolgens op stap gaan in LA.

Eerste doel is Hollywood Boulevard; de bekende straat waar de namen van veel sterren als sterren op het trottoir liggen (Walk of Fame), en waar ook de hand en voetafdrukken van bekende Hollywood sterren staan. We parkeren de auto in een zijstraat en gaan te voet verder. Bij de eerte de beste hoek vinden we een automaat waar je een kaart kunt kopen met daarop de huisadressen van een groot aantal sterren - we besluiten om die te kopen. Daarna draaien we de hoek om, Hollywood Blvd op. Dat valt vooralsnog tegen - we komen terecht in een gedeelte met dubieuze winkels en smoezelige gebouwen. Veel smoke shops met waterpijpen en zo, en ook veel adult shops. We zien wel de eerste sterren-sterren op de grond, maar de meeste namen komen ons onbekend voor.

Verderop wordt het beter - het wordt steeds toeristischer,en we worden opeens doodgegooid met tour-organisaties die ons de beste star-tours aanbieden. We slaan ze allemaal af. Uiteindelijk komen we uit bij het Chinese Theatre, waar de hand en voetafdrukken te vinden zijn. We besluiten om daar eerst te gaan lunchen - tijdens de lunch stippelen we een route van sterren adressen die we willen zien.

Na de lunch gaan we de afdrukken bekijken - eigenlijk valt dit wat tegen, hardstikke rommelig en onoverzichtelijk. We besluiten om terug te gaan. Onderweg kopen we nog wat souvenirs en een extra sporttas; die hebben we nodig voor de terugreis om te vullen met alle aankopen. Daarna lopen we terug naar de auto - alwaar we er vervolgens achterkomen dat we onze kaart met sterrenaddressen ergens zijn vergeten.....

We besluiten vervolgens dat we dan maar naar de Hollywood heuvels gaan rijden met de fameuze letters, maar kunnen dat absoluut niet vinden. Dan maar naar het hotel om in te checken (het is inmiddels vier uur) en vervolgens te gaan kijken voor kaartjes voor de Baseball wedstrijd van die avond - tussen de LA Dodgers en de Philadelphia Phillies. Allereerst komen we aan bij het (betaald) parkeerterrein, waar Tom eerst gaat vragen of er nog kaartjes zijn - die zijn er blijkbaar nog volop. We lopen naar het stadion en kopen kaartjes voor de 'Reserve' plaatsen - die blijken bij binnenkomst in het stadion best goed. Tim heeft een supporterhand van foam gekocht en we hebben koeltasjes gekregen - we zijn dus goed voorzien. Voordat de wedstrijd begint gaan we hotdogs e.d. halen. Daarna is het nog een half uurtje wachten tot het begin.

Voordat de wedstrijd begint wordt iedereen eerst opgeroepen om te gaan staan, voor het Amerikaanse volkslied.... Als de wedstrijd begint is het stadion nog lang niet vol. Pas rond de derde inning zit het redelijk vol, en na de zesde inning gaan er alweer heel veel mensen weg.

 

De wedstrijd op zich is een belevenis - alles bij elkaar duurt het ruim drie uur, en bij de 7e inning krijgen we nog een keer een 'God bless America' voor onze kiezen. Gedurende de stille momenten in de wedstrijd (wisselen van slagbeurt, time-out, wisselen van pitcher etc) worden we onmiddellijk getrakteerd op een filmpje, muziekje, boodschap - dat alles onder het motto "Gij zult u niet vervelen". Uiteindelijk verliezen de dodgers de wedstrijd met 8-4 en gaan we terug naar het hotel. Het is inmiddels 11 uur 's avonds. Nog even snel dit stukje schrijven, posten en dan naar bed - morgen is de laatste volle dag hier - Universal Studios staat op het programma....